yeni yazı oluştur'a tıklarken aslında bu yazma ishalimin ne zaman geçeceğine dair en ufak bir fikrim yoktu. uzun zamandır aklımda olan bu zıkkımı kız arkadaşımla "sebebini anlayamadığım bir sebepten" bozuşmamızdan ötürü açtım. mutlu olmak için sevmek için diye devam eden redd şarkısına ithafen düşünmemek lazım arkadaş.
dün gece kız arkadaşım ilkokuldan arkadaşlarıylan toplaşmışlar falan. planda olmayan bir buluşma yoldan dönmeler falan. içilmiş sıçılmış. çok üzerine gittiğim bu zamanlarda ki bu üzere gitmeler ilgilenmek babında. yoksa cidden rahat adamım. tutmuş bu kadın, sevgilim, esrar kullanmış. "vay arkadaş nasıl kullanır!" "amk dünyanın sonu geldi!" değil olay ben bu süre zarfında nerede kimlerle olduğunu dahi bilmiyorum. seveni sikiyorlar galiba la. sorumsuzluk aslında bu. en basit ve kompleks haliyle. yaptığı bokun üzerine çıkmak için de esip gürlüyor. bir de pms döneminde. vay beni vaylar beni durumları. seviyorum da kahpeyi. ezdirilmez bir egosu var. özür dilerken bile burun kıvırmakta aslında dilemesem de olur ama işte gibilerinden davranmayı çok seviyor. olgunlaşamamış bu ego karşınında daha büyük bir ego görünce kabul ettirmek için kendini sürekli hırçını, sorumsuzu oynuyor. aslında bilmiyor ki ego, benlik, alt ve üst benlik sorumluluklarla gelişir, büyür ve olgunlaşır.
ne çok biliyorum dimi. kumral adamdan sevgiler. keşke benim de bu oyunları bildiğimi bilse bu insan evladı.
gelin biz sessiz isyanımızı bandista'nın sesinden gürüldetelim. link için; kumral
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder